Στο «Πράξις*», προσωπικό εργαστήριο του Κώστα Ξανθόπουλου, βρήκε διέξοδο το 1982 μία ομάδα νέων με εικαστικές ανησυχίες.
Το αποτέλεσμα αυτής της συνάθροισης δεν αξιολογήθηκε μόνο από τη δημιουργική δουλειά των σπουδαστών, αλλά και από τις συζητήσεις και αντιπαραθέσεις σε διάφορα πολιτιστικά θέματα.
Συχνά τις ενημερωτικές συναντήσεις του εργαστηρίου, διεύρυναν και εμπλούτιζαν με τις γνώσεις τους διάφοροι τότε καλλιτέχνες λιγότερο ή περισσότερο γνωστοί.
Στη συνέχεια, η ίδρυση και λειτουργία της Σχολής Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης (1984-85) προσέφερε τη φυσική κατάληξη στις προσπάθειες όλων αυτών των νέων που σε μεγάλο ποσοστό κάθε χρόνο κατάφερναν να επιτύχουν στις εισαγωγικές εξετάσεις.
Έκτοτε, το “Πράξις“ απέκτησε έναν περισσότερο φροντιστηριακό χαρακτήρα καθώς απώτερος στόχος όλων των σπουδαστών, όπως ήταν φυσικό, αποτέλεσε η επιτυχία στις εξετάσεις των Σχολών Καλών Τεχνών.
Το “Πράξις”, μετά από μια επιτυχημένη πορεία είκοσι τεσσάρων ετών έπαψε να λειτουργεί.(2006)
*Αλεξάνδρου Σβώλου 39 Θεσσαλονίκη
